Demony 2012

Prawdziwą gwiazdą „Demony”, najnowszego rozszerzenia fałszywego, niepewnego zręczności odradzającego się narracji, jest łatwą do dostosowania małą chybienie o cudownej nazwie Pixie Le Knot. Ta artystka, której imię pojawia się naprawdę nisko w napisach, bez wątpienia zasługuje na wyższą kęs, biorąc pod uwagę instynktowny efekt, jaki jej ramię wyskoczyło i skręciło plecy na tłum, z którym widziałem film. Wszyscy wokół mnie powiedzieli: „Ew” – ja, musiałem wyruszyć na zajęcia jogi.

Koordynowany przez Williama Brenta Billa, który skomponował zawartość z Matthew Petermanem, utwór „Demony” rozpoczyna się obiecującym chichotem, że „Watykan nie gwarantował tego filmu ani nie pomógł w jego realizacji”. Od tego momentu spada, pomimo surowości Gumby Pixie Le Knot i silnego aktorstwa, w tym Suzan Crowley jako psychologicznej pacjentki, Marii Rossi, którą można kontrolować.

Historia opowiada o jej małej córeczce Isabelli (Fernanda Andrade), która jedzie do Włoch z producentem filmu fabularnego Michaelem (Ionut Grama), by odkryć, jaka jest, eee, matka zła. Już dawno temu najbardziej przerażająca mama zabiła trzech ścisłych funkcjonariuszy, którzy próbowali przeprowadzić na niej wydalenie, co szybko pokazało splatterfest, co skłoniło ją do zabezpieczenia włoskiego zakładu.

W Rzymie – karty pokładowe były bez wątpienia najbardziej kosztownymi rzeczami w tej chwili Isabella chodzi na zajęcia w instytucie wydaleniowym, gdzie wspaniałe, młodzieńcze rzeczy w administracyjnej ciemności mówią o tym, jak odróżnić chorych umysłowo od chorych. Dwaj z najokazalszych to szczerzy, podekscytowani duchowni, Ben Rawlings (wielki Simon Quarterman) i David Keane (Evan Helmuth, również przekraczający to wydarzenie), którzy wyrzucają buntowników. Powitają Isabellę razem, a ona zwraca się, z coraz bardziej niebezpiecznymi skutkami, poprzez zapoznanie ich z matką. Producent Michael podąża za nim, łapiąc wszystkie krzyki, przekleństwa, krzyki, wyginanie ciała i uderzanie pięściami z fałszywymi zdjęciami obserwacyjnymi i irytująco poranionymi zdjęciami.

Najbardziej przerażające w „Demony” jest to, że znaczące studio, takie jak Paramount Pictures, które je przekazuje, może mieć możliwość zmiażdżenia większych korzyści z monotonnego, pozbawionego sensu podgatunku, który w tym momencie wynalazł pomysłowo, gdy „ Projekt Blair Witch „przestraszył tłumy ponad 10 lat temu. (Ten film pojawił się wśród fanów dopiero wczorajszej nocy, gdy otworzył się teatralnie, prawdopodobnie w celu uniknięcia takich ankiet).

Niewątpliwie, gdy tani pick-up, taki jak „Paranormal Activity”, który Paramount wyrzucił kilka lat wcześniej, przekształca się w złoto zakładu, po prostu nie można powstrzymać trywialności. Podstawowa produkcja „Paranormal” kosztowała około 10 000 USD i zaokrągliła w górę ponad 100 milionów USD lokalnie, dlatego czwarta część zostanie zwolniona w bieżącym roku.